เวลาคนอกหัก มักได้ยินประโยคให้กำลังใจจากคนรอบข้างว่า “ให้กลับมารักตัวเอง รักตัวเองให้เป็นนะ”

คนส่วนใหญ่มักเข้าใจว่า เราทุกข์เพราะรักคนอื่น แต่หญิงก็ยังนั่งยันนอนยันอยู่ดีนะว่า เราไม่ได้ทุกข์เพราะรักคนอื่น

"ฝ่ายที่สุดโต่งจะมองได้แค่ซ้ายกับขวา"

ถ้ารักตัวเอง ต้องไม่สนใจคนอื่น ถ้ารักคนอื่นก็ไม่ต้องสนใจตัวเอง

การรักตัวเองไม่ได้หมายความว่าเห็นแก่ตัวนะ คนที่เห็นแก่ตัวไม่ได้เรียกว่ารักตัวเอง

การรักคนอื่นอย่างเดียว โดยไม่สนใจตัวเองเลย ก็ไม่ได้เรียกว่ารักตนเองอีก

กรรม คือการกระทำ เมื่อกระทำแล้วก็มีวิบาก คือมีเหตุแล้วก็มีผล

เรารู้สึกอย่างไรก็แปลว่าเคยทำให้ผู้อื่นรู้สึกเช่นนั้นมา “กรรมส่งผลที่ความรู้สึก” เรา

นอกจากนี้ยังมีกรรมส่งผลที่กายก็ได้ เช่น ฆ่าสัตว์มามากก็ทำให้เป็นคนร่างกายอ่อนแอ เจ็บป่วย

ถ้าคนหรือสัตว์ที่เราทำไว้ แค้นเรา เค้าเรียกว่าเป็นการผูกเวร แต่เจ้ากรรมนายเวรไม่จำเป็นต้องเป็นคน หรือสัตว์ที่เราไปทำเขาไว้ เช่น อาจจะเคยพูดไม่ดีไว้กับพ่อแม่ แล้วก็เลยมาเจอแฟนที่พูดแย่ ๆ กับเรา

เราทำอาชีพขายหมู ฆ่าหมู หมูไม่จำเป็นต้องมาฆ่าเรา แต่กรรมจะส่งผลให้เราเจ็บป่วย

ความรักที่บริสุทธิ์ เป็นสุขชนิดที่ไม่เป็นเหตุแห่งทุกข์ ไม่ใช่ความรักด้วยกาม ไม่ใช่ความรักด้วยราคะ

กามและราคะเป็นเหตุให้ยึด ให้หลง ให้หึงหวง เป็นเหตุให้ผิดศีลข้อ 3 เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ เป็นเหตุให้เกิดในสังสารวัฎ

เราทุกข์เพราะกามมามากแล้ว แต่ก็ไม่เคยยอมวาง เพราะกามเอาสุขแลกทุกข์

รักแท้ ๆ จริงใจ อย่ามองแค่การเสพ 

คนรัก ไม่ต่างจากเพื่อน หรือคนในฐานะอื่น ๆ รักกันเพื่อส่งเสริมทางด้านจิตใจ ให้ผ่องใส ไม่มัวหมอง คลายอุปาทานความยึด รักกันเช่นนี้แล้วพ้นทุกข์ 

นำเรื่องพระชาติครั้งพระพุทธเจ้าเกิดเป็นพระโพธิสัตว์ที่เรียนรู้เรื่องโทษของกามราคะมาฝากค่ะ :)

_/\_ _/\_ _/\_

คนหนึ่งเป็นลูก คนหนึ่งเป็นศัตรูที่ปองร้าย แต่ทำไมท่านจึงเมตตาได้เสมอกัน แล้วเมตตาแบบไหนเช่นไร

ท่านเมตตาได้เสมอกัน เพราะแท้จริงแล้วในสังสารวัฎ มีแต่ดวงจิตที่เดินทางเวียนวนไปในภพภูมิต่าง ๆ

แต่ละคนที่มาพบกัน ที่เราเรียก เป็น คน สัตว์ เรา เขา พ่อ แม่ ชื่อนั้น ชื่อนี้ เป็นการสมมติขึ้นมาในชาติหนึ่ง ๆ

ถ้าแยกเรื่องชั่วคราวออก ทุกคนจะเหลือแต่จิตที่หลงติดกับการเกิด เหมือนกัน

มาเกิดแต่ละชาติ แต่ละช่วงชีวิต ก็สวมบทละครแตกต่างกันไป ตายแล้วก็จบละครเรื่องหนึ่ง แล้วเกิดเพื่อไปเป็นตัวละครตัวใหม่