ความรักที่มีความสุข


ถ้าเรารักใคร คือเราปรารถนาให้อีกฝ่ายเป็นสุข เราต้องรู้จักวิธีรักษาใจให้มีความสุขด้วย


คนที่มีความรักความผูกพันกัน แม้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน หรือไม่ได้พูดอะไรต่อกัน แต่แต่ละคนจะรับความรู้สึกทางใจของอีกฝ่ายได้


ถ้าสังเกตหลายคนคงเคยประสบเหตุการณ์ที่ว่า นั่งอยู่ใกล้ใครบางคนแล้วรู้สึกอึดอัดทั้งที่เค้าไม่ได้พูดหรือทำอะไร อาการอึดอัดนี้มาจากความคิดปรุงแต่งของเราก็ได้ มาจากอีกฝ่ายที่กำลังร้อน โกรธ อยู่ก็ได้ นั่นเป็นเครื่องแสดงว่า ไม่ต้องพูด แค่คิด เราก็สามารถทำให้คนอื่นรู้สึกสุขหรือทุกข์ไปด้วยได้ โดยที่อีกฝ่ายอาจจะไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกเช่นนั้น ในช่วงเวลานั้นๆ มันไม่มีภาษาบอก แต่ใจโยงกัน มันจะมีการจดจำเป็นอัตโนมัติ คือเมื่อสะสมความรู้สึกใดๆมากๆแล้ว อีกฝ่ายจะนึกถึงเราโดยความเป็นคุณลักษณะนั้นๆเอง เช่น ถ้าอยู่กับคนที่มักส่งคลื่นความโกรธ ไม่พอใจ ไม่ได้อย่างใจใส่เราบ่อยๆ นึกถึงคนนั้นทีไร หรือคนนั้นอ้าปากพูดอะไร เราก็จะรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที

นี่คือเหตุผลที่แนะนำทุกคนอยู่เสมอว่า ถ้าอยากมีความรักที่ดี เราต้องให้ความสำคัญกับการรู้ใจตนเอง ความรักอยู่คู่กับใจที่สว่าง สงบ มีสุข นึกถึงทีไรก็มีความสุข
ถ้าใจเราร้อนรนอยู่ เราจะไม่สามารถมีความรักที่มีความสุขได้เลย มีแต่จะคอยกวนความสัมพันธ์ให้ขุ่น 
ถ้าอยากมีความรักที่ดี ไม่ต้องไปหาที่คนอื่นนะ ให้สร้างที่ใจเรา

ส่วนวิธีการก็เหมือนเดิมนะคะ 
ทาน รู้จักให้ รู้จักสละ อัตตา กิเลส ความหวง ความโกรธ(อภัยทาน) เพื่อให้ผู้อื่นมีความสุข การรู้จักการทำทาน การให้ อย่างแท้จริง รู้ว่าเป็นการทำเพื่อการสละอัตตาเพื่อผู้อื่น จะทำให้เราเข้าใจความรักมากขึ้นคือ จะทำให้ใจเราเปิด และเข้าใจอีกฝ่าย (เมตตา ปรารถนาให้อีกฝ่ายมีความสุข) ซึ่งคนที่มีจาคะ(อีกชื่อหนึ่งของการให้ การสละ)เสมอกันนี้ จะทำให้มีความรัก เข้าอกเข้าใจกัน ความรักนั้นจะทำให้แต่ละฝ่ายเปิดรับสิ่งดีๆที่อีกฝ่ายมี ทำให้ตนเองดีขึ้นตาม ทำให้เกิดการพัฒนากันและกัน ทำให้เกิดความเคารพและเป็นสุขเมื่อนึกถึงน้ำใจของอีกฝ่าย

คนที่รู้จักรักจะไม่อ่อนแอ แต่จะมีความเข้มแข็งเพราะมีความปรารถนาเป็นผู้ให้ ไม่ใช่ผู้ขอ (ซึ่งมีความสุขกว่าผู้ขอใช่ไหม?) จะมีความเข้มแข็งเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายทุกข์เพราะเป็นห่วง และจะเข้มแข็งเพื่อเป็นหลักให้อีกฝ่ายเวลาอ่อนแอ

ความปรารถนาจะให้ ความเข้มแข็งที่เกิดจากความอดทน เป็นตัวช่วยให้ผู้ให้พัฒนาในทางตรง และช่วยให้อีกฝ่ายพัฒนาด้วย

รักษาศีล ช่วยฝึกความอดทน มีขันติ ไม่เอากิเลสในใจเราไปทำร้ายคนอื่น คนที่จะมีความรักที่ดีและมั่นคง ต้องเป็นคนมีความอดทน อดทนต่อความลำบาก อดทนต่อปัญหา อดทนต่อทุกข์ในใจตนเองได้ ความรักจะไม่แปรผันตามอารมณ์ 

ภาวนา ฝึกสติรู้ทัน อารมณ์ ความคิด เห็นความไม่เที่ยงของอารมณ์ เพื่อจะได้ไม่เกิดความยึดติด เท่าทันอารมณ์ เชื่อมโยงได้ว่าใจเป็นแบบนี้ ถ้าพูด ถ้าทำออกไป จะทำให้อีกฝ่ายทุกข์หรือเป็นสุข

การฝึกทาน ศีล ภาวนา นี้ ในทางตรง ที่เห็นผลได้ใกล้คือใจเรามีความสุขขึ้น ในทางกรรม ผลของกรรมจะทำให้เราเจอแต่คนดีๆ ที่เสมอกับเรา การฝึกนี้ต้องฝึกเป็นนิสัย เช่น การทำทาน ก็คือรู้จักการให้เพื่อความสุขของคนอื่นเป็นนิสัย

อันนี้ค้นข้อมูลเก่าที่พี่ชายเคยอธิบายเรื่องการสวดมนต์ว่ามีผลทางใจจริงหรือไม่ ญเห็นว่าช่วยอธิบายเรื่องความสัมพันธ์ทางใจได้ดี

“1.เวลาได้ดูหนังดีๆ คุณมีความสุขไหมครับ?

2.เวลามีความสุข ใจคุณสงบไหม?

3.เมื่อใจสงบ ใจคุณอิ่มไหม และเมื่อเวลาใจอิ่ม ยังต้องการอะไรมาเพิ่มเติมอีกไหม?

4.เมื่อใจคุณอิ่ม และ/หรือมีความสุขมากเกินพอ คุณอยากแบ่งให้คนที่คุณรักไหม?

5.ถ้าคนที่คุณรักไม่ได้อยู่ตรงนั้น แล้วคุณอยากให้คนที่คุณรักมีความสุข ในการคิดหวังให้คนที่คุณรักมีความสุขนั้น คุณจะมีความสุขมากขึ้นหรือน้อยลง?

6.คุณเคยทราบไหม ว่าแม่ที่คลอดลูกได้ไม่นาน ยังอยู่ในช่วงเวลาให้นมลูกนั้น ต่อให้แม่ต้องไปทำงาน น้ำนมแม่จะไหลออกมาเองในเวลาที่ลูกหิว เรืองนี้เป็นที่ทราบกันดี อันแสดงถึงความผูกพันทางใจระหว่างแม่กับลูก ซึ่งความสัมพันธ์นี้เกิดขึ้นระหว่างผู้ที่รัก หวังดีต่อกันทุกคน จะมากหรือน้อยเท่านั้น

7.จาก 6 ข้อข้างบนพอโยงได้หรือไม่ว่า ใจคนแต่ละคนมีความสัมพันธ์กัน และการที่คนมีความสุขแล้วระลึกถึงกัน ก็จะเหนี่ยวนำให้ผู้ถูกระลึกถึงมีความสุขไปด้วยได้ เช่นเดียวกับเรื่องในข้อ 6

8.ผู้ที่มีความสุข น่าจะสมองแจ่มใส คิดแก้ไขปัญหาในทางบวก ในทางที่ไม่ก่อปัญหาเพิ่ม ในทางที่สร้างสรรค์มากกว่าคนที่หม่นหมอง เศร้าหมอง กำลังโมโห มึนหัว หนักหัวหรือไม่?

9.ด้วย 8 คำถามข้างต้น การสวดมนต์ด้วยความเข้าใจ ระลึกถึงเรื่องดีๆในอดีต แล้วจิตใจสงบร่มเย็นเป็นสุข แล้วระลึกนึกถึง แผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศล(ความฉลาด)ให้กับผู้ที่กำลังแบกภาระอันใหญ่หลวงไว้ จะเป็นการช่วยให้ผู้นั้นปฏิบัติหน้าที่ได้ดีขึ้นหรือแย่ลง?

ทั้ง 9 คำถามนี้คุณต้องตอบเอง “

ลองอ่านและฝึกกันนะคะ^^ เช่น เวลาเราทุกข์ ไม่สบายใจ แทนที่จะไปควานหา ตามหาเรียกร้องให้อีกฝ่ายทำอะไร เราก็ไปทำบุญให้ใจเป็นสุข และตั้งใจแผ่ความสุขนี้ให้เขา หรือไปบอกบุญเขาก็ได้ วิธีนี้จะช่วยทั้งขัดเกลาใจเรา ทำกิเลสในใจให้เบาบาง ช่วยให้เราและอีกฝ่ายมีความสุข ฝึกเป็นนิสัยแล้ว จะมีความสุขยิ่งขึ้นเรื่อยๆ:)

ถ้าเราอยากให้คนรักมีความสุข เราต้องมีความสุขก่อน 
ทาน ศีล และภาวนา ช่วยได้ค่ะ^^
ที่ผ่านมาเป็นอย่างไรไม่สำคัญ แต่เรามีความตั้งใจไว้อย่างนี้ อยากให้ความสุขผู้อื่น แล้วความรักจะค่อยๆทำให้ใจเราเปลี่ยนไป

ขอให้ทุกคนมีความสุขในความรักค่ะ^^

 


 © Copyright 2011. เหตุเกิดจากความรัก.